Πληροφορίες για τη ρευματολογία/ρευματικά νοσήματα

Η Ρευματολογία είναι η εξειδίκευση της παθολογίας που ασχολείται με την διάγνωση και αντιμετώπιση μη τραυματικών παθήσεων του μυοσκελετικού συστήματος καθώς και με νόσους του ανοσοποιητικού συστήματος που προσβάλουν τους ιδίους ιστούς (αυτοάνοσα και αυτοφλεγμονώδη νοσήματα). Τα νοσήματα αυτά εκδηλώνονται συχνά με προσβολή των αρθρώσεων αλλά και άλλων συστημάτων του οργανισμού όπως τα μάτια, το νευρικό σύστημα, το αναπνευστικό, το καρδιαγγειακό, τα νεφρά, το πεπτικό σύστημα, το αιμοποιητικό και το ενδοκρινολογικό σύστημα.

Οι ρευματικές παθήσεις μπορεί να προσβάλλουν ανθρώπους όλων των ηλικιών και των δύο φύλων.

Πόνος που μπορεί να εντοπίζεται στις αρθρώσεις ή γύρω από τις αρθρώσεις και εμμένει για περισσότερο από μερικές μέρες. Χαρακτηριστικές περιοχές του σώματος που μπορεί να εμφανίζουν πόνο περιλαμβάνουν τους καρπούς και τα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών, τους αγκώνες, τους ώμους, τα γόνατα, τους γοφούς, την μέση, την πλάτη και τον αυχένα.

Χαρακτηριστικό συμπτώμα είναι η δυσκαμψία, δηλαδή η δυσκολία στην κίνηση των αρθρώσεων, ιδιαίτερα το πρωί ή μετά από περιόδους ακινησίας . Άλλο σύμπτωμα είναι η αδυναμία, ή και η διόγκωση (πρήξιμο) των αρθρώσεων, η ερυθρότητα ή και η θερμότητα. Στις ρευματικές παθήσεις μπορεί επίσης να συνυπάρχει αίσθημα καταβολής, κακουχίας, κεφαλαλγία και πυρετός.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν εξανθήματα, τριχόπτωση, ευαισθησία στον ήλιο, κοκκίνισμα ή πόνο στα μάτια, ξηροφθαλμία, ξηροστομία, έλκη στο στόμα ή στην γλώσσα, συμπτώματα από το πεπτικό ή παρουσία φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, βήχας, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, δάχτυλα που κατά στην έκθεση στο κρύο αλλάζουν χρώμα.

Στις ρευματικές παθήσεις έχει ιδιαίτερη σημασία η έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία. Εάν η νόσος χρονίσει μπορεί να προκαλέσει μη αναστρέψιμες βλάβες στον οργανισμό. Παραδείγματα μη αναστρέψιμων βλαβών αποτελούν η δημιουργία διαβρώσεων στις αρθρώσεις που παρατηρούνται στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, στην ψωριασική αρθρίτιδα και σε άλλες φλεγμονώδεις αρθρίτιδες με τελικό αποτέλεσμα την παραμόρφωση και την έκπτωση της λειτουργίας της άρθρωσης. Άλλα παραδείγματα μη αναστρέψιμων βλαβών είναι η αγκύλωση και ο περιορισμός της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης στην αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα, η ίνωση και η έκπτωση της λειτουργίας οργάνων που προσβάλλονται από ρευματικά νοσήματα όπως οι πνεύμονες, οι νεφροί, οι μύες και άλλα όργανα.

Η διάγνωση των ρευματικών παθήσεων γίνεται από τον ρευματολόγο με βάση το ιστορικό του ασθενούς την φυσική εξέταση και την βοήθεια αιματολογικών και απεικονιστικών εξετάσεων, όπου κριθεί απαραίτητο.

Η θεραπεία είναι εξατομικευμένη καθώς δεν υπάρχει ένα μοναδικό φάρμακο που θεραπεύει όλα τα ρευματικά νοσήματα. Επιπλέον οι ρευματικές παθήσεις μπορεί να παρουσιάζουν διαφορετικά συμπτώματα σε κάθε άνθρωπο και επομένως η θεραπεία στοχεύει τις συγκεκριμένες κάθε φορά εκδηλώσεις.

Στις μέρες μας υπάρχει πληθώρα φαρμακευτικών επιλογών που όχι μόνο βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου αλλά τροποποιούν και την πορεία της νόσου, καθώς στοχεύουν τους μοριακούς, παθογενετικούς μηχανισμούς. Η αντιμετώπιση του πόνου αποτελεί κύριο μέλημα του ρευματολόγου. Σε πολλές περιπτώσεις η αντιμετώπιση του πόνου επέρχεται με την αντιμετώπιση της φλεγμονώδους αντίδρασης που προκαλεί τις εκδηλώσεις της νόσου. Σε άλλες περιπτώσεις και ανάλογα με το νόσημα χρειάζονται άλλες θεραπευτικές προσεγγίσεις για τον πόνο.

Η θεραπεία των ρευματικών νοσημάτων περιλαμβάνει όχι μόνο φάρμακα αλλά ανάλογα με το νόσημα και άλλες θεραπευτικές επιλογές όπως φυσικοθεραπεία, χειρουργικές επεμβάσεις, ενέσεις στις αρθρώσεις και άλλα.